Niezależnie od tego, czy jesteś uczniem, rodzicem, czy profesjonalistą, musisz zrozumieć, na czym polega piramida wartości ludzkich. Jest to ważna koncepcja, którą musisz zrozumieć, aby pomóc Ci rozwinąć zdrowy styl życia.

Prezentowany artykuł jest dowodem owocnej współpracy z wedkarz.com.pl

Potrzeby fizjologiczne

Potrzeby fizjologiczne są jednym z najważniejszych czynników napędzających ludzkie zachowanie. Dzieje się tak dlatego, że potrzeby te są niezbędne organizmowi biologicznemu do przetrwania. Jeśli ktoś nie zaspokaja swoich potrzeb fizjologicznych, organizm będzie źle funkcjonował i nie będzie działał prawidłowo. Niektóre z tych potrzeb to jedzenie, woda, schronienie, odpoczynek i ubranie.

Inne potrzeby obejmują miłość i przynależność, bezpieczeństwo i samorealizację. Te potrzeby nie są tak pilne jak potrzeby fizjologiczne, ale są również ważne dla ludzkiego doświadczenia.

Hierarchia potrzeb Maslowa to pięciopoziomowy model, który odwzorowuje różne ludzkie potrzeby i motywacje na piramidzie. Potrzeby te obejmują potrzeby fizjologiczne, potrzeby bezpieczeństwa, potrzeby miłości i przynależności, potrzeby poznawcze i potrzeby samorealizacji.

Hierarchia potrzeb Maslowa jest bardzo jasnym i prostym modelem ludzkich potrzeb. Stanowi on ważne ramy dla zrozumienia pacjentów i ich zachowań. Pozwala również dostawcom opieki ocenić „duży obraz” sytuacji pacjenta. Jest on nadal częścią wielu podręczników używanych przez studentów pielęgniarstwa i innych pracowników służby zdrowia. Została również włączona do kilku ważnych teorii opieki medycznej.

Hierarchia potrzeb Maslowa zawsze była popularna wśród społeczeństwa. Była ona jednak przedmiotem krytyki. Niektórzy uważają, że Maslow był w błędzie, umieszczając potrzeby samorealizacji na szczycie piramidy. Inni uważają, że teoria Maslowa dotyczyła bardziej tego, co czyni ludzi szczęśliwymi, a mniej tego, co kieruje ludzkim zachowaniem.

Chociaż hierarchia potrzeb istnieje od dziesięcioleci, została przeprojektowana, aby uwzględnić model ośmiostopniowy. Było to pomocne dla pracowników służby zdrowia, którzy są w stanie dokładniej ocenić potrzeby swoich pacjentów. Pozwala im to również zapewnić opiekę, której potrzebują, aby utrzymać swoich pacjentów w zdrowiu.

Poczucie własnej wartości

Niezależnie od tego, czy starasz się nawiązać nowe znajomości, czy rozwijać swoją karierę, zrozumienie poczucia własnej wartości jest ważne. Wysoka samoocena pozwala czuć się pewnie i godnie, a także motywuje do próbowania nowych rzeczy. Zdrowe poczucie własnej wartości może również przyczynić się do poprawy Twojego zdrowia psychicznego i pomóc Ci w utrzymaniu zdrowych relacji.

Poczucie własnej wartości jest subiektywnym odczuciem ogólnej wartości osobistej. Jest to cecha, która rośnie i maleje w przewidywalny sposób w ciągu całego życia.

Często jest wynikiem doświadczeń życiowych. Na przykład, osoba z niską samooceną może mieć trudności z radzeniem sobie z krytyką lub przyjmowaniem pozytywnych informacji zwrotnych. Może mieć również problemy z realizacją celów i może obawiać się porażki.

Osoba z wysoką samooceną rozpoznaje szeroki zakres uczuć, ma poczucie kompetencji i szacunku do siebie. Rozumieją również, że ich wartość leży w ich możliwościach. Potrafią zaufać sobie w obliczu wyzwań, a także dzielić się uczuciami z innymi w zdrowych relacjach.

Poczucie własnej wartości jest często kluczowym czynnikiem w związkach, zwłaszcza w okresie dorastania. Jest również czynnikiem sukcesu akademickiego i dobrego samopoczucia emocjonalnego.

Zdrowe poczucie własnej wartości poprowadzi Cię przez krytyczne myślenie, rozwiązywanie problemów i akceptację rzeczywistości. Będzie Cię również motywować do osiągania celów i pomoże Ci utrzymać zdrowe relacje. Poczucie własnej wartości przyczynia się również do zdrowia psychicznego i może pomóc Ci przezwyciężyć depresję i inne problemy ze zdrowiem psychicznym.

Jeśli masz wysokie poczucie własnej wartości, możesz przeceniać swoje umiejętności i możesz mieć trudności z przyjęciem krytyki od innych. Możesz również zmagać się z problemami w związkach i nie mieć motywacji do próbowania nowych rzeczy.

Samorealizacja

Zasadniczo, samorealizacja jest procesem wydobycia swojego pełnego potencjału. Proces ten obejmuje głębokie poczucie spełnienia i chęć pracy na rzecz uczynienia świata lepszym. Samoaktualizacja może wystąpić na wiele różnych sposobów.

Samorealizacja często charakteryzuje się dziecięcym zachwytem. Ponadto, osoby samorealizujące się są zazwyczaj wolnomyślicielami i niezależnymi. Mają tendencję do doceniania pozytywnych aspektów życia, ale są również tolerancyjne wobec negatywnych. W przeciwieństwie do wielu ludzi, osoby samorealizujące się mają głębokie poczucie empatii dla innych istot żywych. Nie boją się również nowości. Są również dobrzy w dbaniu o siebie.

Osoby samorealizujące się często kierują się silnym poczuciem etyki. Mają tendencję do traktowania innych sprawiedliwie bez względu na ich pochodzenie społeczno-ekonomiczne czy przekonania kulturowe. Nie obawiają się również być szczerymi wobec siebie. Są również bardzo wygodne z różnymi punktami widzenia. Dzieje się tak dlatego, że nie są nadmiernie uzależnieni od otoczenia w kształtowaniu swoich opinii. Rozumieją własne ograniczenia i nie liczą na to, że inni zaaprobują ich decyzje.

Osoby samorealizujące się są również bardziej produktywne. Nie utknęli w rutynie i nie spotykają się regularnie z niższymi wartościami. Zamiast tego skupiają się na wyższych wartościach, takich jak pomoc innym i praca na rzecz poprawy świata. Są też spokojne i zrelaksowane, nie dręczy ich stres ani poczucie winy. Są też bardzo zadowolone ze swojego życia.

Proces samorealizacji jest ważny dla ludzi, aby do niego dążyć. Najlepszym sposobem na to jest podejmowanie ryzyka i bycie spontanicznym. Zadbaj również o to, aby mieć odwagę do podejmowania samodzielnych decyzji. Łatwo jest wpaść w pułapkę trzymania się tego, co już się wie, lub bać się popełnienia błędu.

Przynależność

Poczucie przynależności jest potrzebą psychologiczną, która występuje u większości ludzi. Ma ono wiele konsekwencji dla zdrowia, motywacji i dobrego samopoczucia. Ludzie, którzy nie są zaangażowani lub odłączeni od innych, są bardziej narażeni na problemy ze zdrowiem fizycznym i psychicznym.

Koncepcja przynależności wywodzi się z psychologii społecznej i została po raz pierwszy zbadana przez Johna Bowlby’ego. Później stało się ono fundamentalnym pojęciem w psychologii. Poczucie przynależności może wzmocnić motywację do osiągnięć u dzieci w wieku przedszkolnym. Jest ono również ważne dla zdrowia psychicznego i emocjonalnego. Rozciąga się na przyjaciół i relacje zawodowe.

Naukowcy odkryli, że niemowlęta i małe dzieci są zmotywowane do ponownego zaangażowania się w relacje z osobami odłączonymi. Podobnie starsze dzieci mają silne pragnienie przynależności do grupy. Biorą pod uwagę funkcjonowanie grupy przy podejmowaniu decyzji moralnych.

Oprócz odczuwania potrzeby przynależności, dzieci czerpią również przyjemność z pozytywnych interakcji społecznych. Naukowcy odkryli, że niemowlęta reagują na partnerów społecznych uśmiechem i protokolarnymi rozmowami. Te protokoły obejmują dorosłych i niemowlęta na zmianę wokalizujące. Protokoły służą przedłużeniu interakcji z innymi.

Dzieci są również motywowane przez chęć osiągnięcia osobistych korzyści. Są wrażliwe na minimalne manipulacje grupowe. Chcą kontrolować swoją pozycję w grupie. Potrzebują też przewidywalności, a przewidywalność jest rodzajem bezpieczeństwa.

Psychologowie społeczni i inni naukowcy badali konsekwencje niezaspokojonej potrzeby przynależności. Dzieci oderwane od innych często reagują ostracyzmem i przeciwnościami losu. Stają się mniej odporne na życiowe przeszkody. Ponadto ludzie mają większe szanse na posiadanie potomstwa, gdy są częścią grupy.

Najnowsze badania pokazują, że większe grupy mogą zaspokoić indywidualną potrzebę przynależności. Należy jednak pamiętać, że jednostki potrzebują częstych pozytywnych interakcji, aby osiągnąć dobre samopoczucie.

Schelerowska idea wartości ludzkich

Na początku XX wieku prace Maxa Schelera stanowiły istotny wkład w dziedzinę socjologii. Pisał on na różne tematy. Jego pisma obejmują metafizykę, filozofię wiedzy, politykę, antropologię i socjologię wiedzy. Jego prace dostarczyły również ważnej analizy amerykańskiego pragmatyzmu.

Był niemieckim filozofem, który żył 1882-1950. Napisał wiele twórczych prac na temat wartości. Jego prace promowały socjologię wiedzy. Jego prace miały kluczowy udział w tworzeniu socjologii jako dziedziny nauki. Jego prace pomogły również w przeniesieniu do Niemiec prac tak wybitnych francuskich filozofów jak Edmund Husserl i Henri Bergson.

Twierdził, że każde doświadczenie jest wartością ukrytą. Każde doświadczenie zakłada doświadczenie bycia z innymi. Twierdził, że istnieją cztery wartości: wartość psychiczna, wartość emocjonalna, sens życia i kultura. Sens życia stawiał ponad wartością emocjonalną.

Twierdził, że społeczeństwo opiera się na życiu-wspólnocie. Twierdzi, że cała ludzkość poszukuje sensu życia. Twierdzi, że istnieją cztery poziomy wartości: „materialny”, „umysłowy”, „emocjonalny” i „sens życia”. Każdą wartość szereguje od najwyższej do najniższej.

Twierdzi, że istnieją trzy rodzaje osób zbiorowych: kościół, państwo i kultura. Każda z nich cieszy się pewną autonomią. Są jednak ograniczone granicami państwa. Biorą też odpowiedzialność za innych ludzi.

Krytykował Kantowską koncepcję „osoby” jako wartości absolutnej. Chciał uratować filozofię przed redukcyjnym sposobem myślenia amerykańskiego pragmatyzmu. Twierdził, że Kant oparł swoją ideę osoby w uniwersalnej kategorii rozumu. Krytykował też założenie Kanta, że najpierw jesteśmy sami.